De Mënsch gesäit schlecht, héiert schlecht, kann net gutt schwammen, net séier lafen, a guer net fléien. De Mënsch huet just eng staark Säit. E kann denken. Firwat mecht en et dann esou rar? Firwat ersetzt en d’Denken duerch de Glaf?
De Glaf bleift ëmmer op Gleewe reduzéiert. Beim Denke kann ee virdenken, nodenken a matdenken. All Gedanken deen de Glaf a Fro stellt, ass ee Schratt deen de Mënsch weider bréngt.
Dat kënnt der mer fräi gleewen.
Heimat erklären ech meng Ennerstetzung fir AHA Lëtzebuerg.
©2010 Jemp Schuster, Kënschtler
